-
Büşra’mdan
Işığı yanardı aşkın. “Acaba perdenin arkasındaki o mu” diye merak edersin. Hep kurarsın kafanda. Ama bozar kurduklarını hayat. O ışık ki neredeyse hiç sönmez. O ışık ki hep seni hatırlatır. Artık burada olduğumu bilsen de çıkmazsın cama. Sonra bir karanlık kalır bana. O yanan ışık birden sönüverir. Umutlarım kalır o karanlığın içinde, ben kalırım. Fakat sen düşünmezsin bunları. Kurduğun masallarla uyursun belki de. Ama bilmem ki uyurken ne tarafına yattığını…
Ölü Satırlar…
…..
-
Oysa Aşk…
Şimdi bana kaybetmekten söz ediyorsun…
Oysa bilmiyorsun…
Sen benim olmadın hiç…
Silmedin senin için dökerken gözyaşlarımı…
Büyütmedin beni sevgi sözcüklerinle…
Sevmek istedin mesela…
Söylesene…
Zaten sarmamışsın ki beni…
Bir de kaybedersin diyorsun…
Şimdi bana vazgeçmekten söz ediyorsun…
Aşkı anlamıyorsun…
Bilmek istemiyorsun seni seveni,
Ve görmezden geliyorsun…
Sevdanı yaşatacak gözleri,
Sen sanıyorsun ki her şey toz pembe…
Elinin kanamasını acı zannediyorsun…
Yüreğine ateş düşmemişken,
Aşkı yalanlıyorsun…
Oysa aşk,
Ona hissettirmeden deli gibi sevmektir…
Oysa sevda gözyaşlarını içine dökmektir,
Ve en büyük yara,
O sevmese de bunu kalbine dinletememektir…
Şimdi söylesene bana,
Ben böyle yanarken,
Sen hala vazgeçmekten mi söz ediyorsun…
Merve K.