Aynı Gözler…

Aynı gözler yine baktı gözlerimin içine. Kontrolsüz ve bilinçsizce…

Geçen sene annem ameliyat olduktan sonra, ayılana kadar annemle uğramıştım.

– Anne en çok kimi seviyorsun? Nihal’i mi?

– En çok Nihal’i seviyorum.

– Diğerleri kaka dimi?

– Diğerleri kaka

… gibi, kardeşlerimi kızdıracak ve kıskandıracak sözler söyletmiştim. Aslında bu konuşmalarım sadece Annem içindi. Neşeli ayılsın istemiştim. İşe yaradı mı? Cık, yaramadı. Annem’in ilk sözleri:

– Göğsüm alındı mı?

oldu. Alındığını öğrendiği anda;

– Beni kandırdı, almayacağım demişti”.

Evet annemi doktorda babamda kandırmıştı. Biz bile bilmiyorduk göğsünün alınacağını. Doktor babama söylemiş, babam içinde büyütmüş ve bizler üzülmeyelim diye bizlere bile bahsetmemiş…

Çok şükür o günler geride kaldı…

Aynı gözleri gördüm yine bugün. Sevdiğim adamın gözlerinde…

Şaşkın, kontrolsüz ve ne tarafa baktığı belli olmayan gözlerle baktı etrafa ve yıktı yüreğimi…

Tüm hastalara acil şifalar diliyorum. Allah kimseye dermansız dert vermesin…