Bebeklerde Yüksek Ateş

Bebeklerde yüksek ateş ailelerin başına sıkça gelen ve her defasında ne yapacağına karar veremedikleri bir durumdur. Doktora gitmeli miyiz? Yoksa beklemeli miyiz?

İnci her ateşlendiğinde eşim ne kadar ısrar etse de beklemeyi tercih ettim. Ne zaman ki ateşle beraber halsizlik, iştahsızlık, kusma ve ishal birbirini izledi. Hemen acil olarak doktora gittik. Çünkü bazı ateşler diş yüzünden olabiliyor. Yeni nesil doktorlar hemen kan tahlili idrar tahlili istiyorlar. Bazen bu testler gereksiz yere yapılıyor. Bu yüzden öncelikle bebeğinizi izleyin. Ben temassız ateş ölçer kullanıyorum. Doktorumuz temassız ateş ölçerin doğru ölçüm yapmadığını iddia etse de ben dudaklarımla bile anlıyorum bebeğimin ateşinin ölçüsünü 🙂 Temassız ile 38.5’sa eğer ateşi öncelikle keyfine bakıyorum. Mızıklıyor mu? Eğer hareketleri gayet iyi hopluyor zıplıyorsa, bu sefer iştahına bakıyorum. Eğer yemek yemeyi reddediyorsa o zaman bende sinyaller başlıyor. Her an doktora gitmek için hazırlıyorum kendimi. Ateşini sık sık kontrol ediyorum. (Mesela ben vücudu antikor üretsin diye ateşi 39’u bulmadan hiç ateş düşürücü vermiyordum. Bir gece acile gittiğimiz doktor bunun yanlış olduğunu söyledi. Ateş düşürücüler aynı zamanda ağrı kesici oldukları için bitkin düşen çocukların en azından ağrılarını hafiflettiğini söyledi. O günden sonra ateş düşürücü vermeye başladım.) Ateş düşürücü (ayına / yaşına göre) veriyorum. Ilık duş aldırıyorum. Özellikle duş sonrası ateş düşüyor. Hemen akabinde tekrar çıkarsa doktora götürüyorum.

2 hafta önce İnci ateş, hapşırık ve burun akıntısı ile uyandı. Tam 3 hafta öncesi bu şikayetleri yüzünden doktora gitmiştik kanında iltihap yüksek çıktığı için antibiyotik kullanmıştık. Yani yaklaşık 10 gündür iyiydi. Böyle bir durumla karşı karşıya kalmak bütün tadımı kaçırdı. Çünkü bir annenin en son istediği şey evladına ilaç kullanmak. Özellikle antibiyotik. 🙁 Keyfi yerinde olduğu için sadece bekledim. Sık sık ateşini ölçtüm. Ateşi o günün akşamına düştü. Hapşırığı durdu. Yalnızca 1 hafta kadar burnu aktı. Bir önceki hastalığından kalanlardı diye düşünüyorum şimdi.

Annelik böyle bir şey. Doktor değiliz, doktorlarda o bebeğin annesi değil. O yüzden biraz sabır, biraz soğukkanlı olmak hepimize gerekli olanlar.