Bir Daha da Davos’a Gelmem!
Günlerdir mutsuzluğunu yaşadığım olaylar art arda geldi. Mutsuzluğumu göstermek yerine mutlu Nihal olma çabası, “Nihal sen çok mutlusun birazda ben ağzına sıçayım laflarımla da beter ol!” la son buldu…
İnsan hayatta çok fazla kişiyi canını verecek kadar çok sevmez. Ama bu sevdiği insandan beklemediği anda işittiği laflar ve hareketler insanı mahveder.
Can öyle bir yanar ki. Bir başkası yapsa bu derece koymaz. İçine yumruk gibi oturur ve bir kez daha anlar hayatta kendinden başka kimsenin dostun olmadığını…
Bir Cevap Yazın