Bir Demet Özlem

“Dostluk” kavramını yitirdiğim anda hayatımı dolduran, her daim bana iyi gelen, “Sana ihtiyacım var” dediğimde, tabir-i caizse iki eli kanda olsa gelen, “Sana ihtiyacım var” diyebildiğim, “Bana ihtiyacın var, biliyorum” diyen tek insan… Özlem…

Olaylara sıcak, samimi, objektif bakan kaç insan girer ki hayatımıza. “Hep sen haklısın” demeyen, “Haksızlığını” ve “Haklılığını” kolaylıkla tespit eden, ender insan… Özlem…

Hep özlenen, Özlem’im… Güneşi elleriyle yakalayan, kocaman yüreklim…

İyi ki varsın kalender dostum…